A |
Er zijn mensen die sceptisch zijn over water ionisatie. Zij beweren dat geïoniseerd alkaline water van geen enkel nut is; en hoewel de theorie zeer aannemelijk en zinvol klinkt, is er voor de theorie geen wetenschappelijk bewijs.
Aan de andere kant heb je mensen die buitensporige kwaliteiten/voordelen aan geïoniseerd alkaline water verbinden. Die claims zijn natuurlijk een makkelijk doelwit voor de sceptici.
En er is een gigantische groep van miljoenen huishoudens, ziekenhuizen, artsen en andere gezondheidswerkers in Japan, Korea, Noord-Amerika, Australië en Europa die de gezondheids-voordelen van waterionisatie als een uiterst positieve bijdrage beschouwen omdat ze zeggen baat te hebben bij het drinken van geïoniseerd alkaline water.
Dus, wat weten we eigenlijk?
Allereerst zijn er 3 objectieve testen die laten zien waarmee geïoniseerd alkaline water zich onderscheidt van normaal water:
T.a.v. het Geïoniseerd Alkaline zijn: De zuurgraad van water wordt vastgesteld door een eenvoudige pH-test met gebruik van een pH-meter of pH-strips (een pH-meter is exacter). Onze water ionisatoren zullen de pH-waarde van normaal kraanwater, afhankelijk van het merk en type ionisator, kunnen verhogen tot maximaal pH12, hetgeen aanzienlijk meer alkalisch is dan uw normale drinkwater.
T.a.v. het Antioxidant zijn: Dit wordt gemeten door een z.g. ORP-meter, die in millivolts het oxidatie reductiepotentieel van bv. water kan meten. De waarden voor geïoniseerd alkaline water liggen tussen de -250mV tot -650m (d.w.z. het water is antioxidant). Normaal leidingwater heeft een positief ORP en is daardoor oxidant.
T.a.v. de grootte van de moleculaire clusters: Door middel van elektrolyse (ionisatie) vermindert de viscositeit van water en daarmede ook de oppervlaktespanning. De watermoleculen hebben een verminderde cohesie en het water kan daardoor makkelijker andere stoffen opnemen en anderzijds makkelijker doorgang vinden bij passage van bv. een membraam.
Dit werd geverifieerd met behulp van zowel NMR (Nuclear Magnetic Resonance) apparatruur als met Raman spectroscopische meters. De breedte van de zuurstof-17 piek in een NMR-test wordt geïnterpreteerd als zijnde gerelateerd aan de grootte van de moleculaire clusters in water. De breedte van de NMR-O-17 piek voor geëlektrolyseerd water is de helft van die voor normaal leidingwater (65Hz t.o.v. 130 Hz).
Met deze informatie in ons achterhoofd kijken we nu eens naar wat de critici zoal zeggen:
a. Het lichaam is een zelfregulerend systeem en het maakt niet uit of u alkalisch voedsel of water inneemt. Om te begrijpen hoe dit foutieve inzicht ontstaat, citeren wij hierbij Sang Whang, wetenschappelijk onderzoeker, m.b.t. de chemie:
Wat gebeurt er met het geïoniseerd alkaline water zodra het de maag bereikt, die zeer zuur is?
Om voedsel te verteren en om bacteriën te kunnen doden in ons voedsel, produceert onze maag zuur (pH 4). Als we geïoniseerd alkaline water drinken, zal de pH van de maag stijgen. De maag detecteert het geïoniseerd alkaline water en geeft zichzelf opdracht om meer zuur te produceren, waardoor de pH-waarde terugloopt naar 4. Op het eerste gezicht lijkt dit een averechts effect. Maar als u eenmaal begrijpt hoe de maagwand hydrochloride zuur aanmaakt, wordt het proces duidelijk. De cellen in de maagwand moeten dit zuur aanmaken wanneer dat nodig is. De ingrediënten om het zuur te maken zijn: kooldioxide, water, natriumchloride of kaliumchloride. Het bijproduct van dit zuur is natriumbicarbonaat of kaliumbicarbonaat en wordt geleverd aan onze bloedstroom (bv. NaCl + H2O + CO2 = HCl + NaHCO3). Deze bicarbonaten zijn de alkalische buffers die overtollige zuren neutraliseren in het bloed, en lossen zure afvalstoffen op. Als ons lichaam veroudert en meer zure afvalstoffen zal gaan vasthouden, zijn deze natuurlijke buffers steeds minder in staat alle zuren te neutraliseren en all afvalstoffen op te lossen.
Hier komt het geïoniseerd alkaline water in het spel. We hebben deze alkalische buffers in ons bloed nodig ter voorkoming van het verzuren van onze cellen en uiteindelijk ter voorkoming van ziekte.
Door alleen te kijken naar de pH-waarde van de maag lijkt geïoniseerd alkaline water nooit het lichaam te bereiken. Maar als je kijkt naar het hele lichaam, is er een netto winst aan alkaliteit. (Voor een volledige uitleg, lees het artikel door Sang Whang ).
Dit is gedeeltelijk de verklaring waarom een alkalisch dieet, internationaal gezien, een van de meest ingeburgerde aanbevelingen van de Natuurlijke en Alternatieve geneeskunde is. Artsen schrijven het drinken van geïoniseerd alkaline water voor ter voorkoming van het stressen van het zelfregulerend vermogen van het lichaam.
b. In Nederland hebben we overal alkalisch water (pH boven 7.0), maar dit alkalische drinkwater onderscheidt zich substantieel van alkalisch geïoniseerd drinkwater op de volgende punten:
1. Door ionisatie is een belangrijk percentage van de zure mineralen verwijderd. Alkalisch geïoniseerd water is derhalve meer alkalisch dan normaal drinkwater.
2. Het ORP van alkalisch geïoniseerd water heeft een negatieve (d.w.z. antioxidante) waarde; normaal drinkwater heeft geen antioxiderende eigenschappen.
3. Hoewel in beide wateren calcium is opgelost, komt het calcium in alkalisch geïoniseerd water voornamelijk voor in hydroxide vorm. Het calcium in normaal water is niet elektrisch geladen en geeft een lagere pH-waarde.
c. De voordelen zijn onbewezen.
- Er bestaat echter een substantiële hoeveelheid van klinisch bewijs.
- Er bestaat een enorme hoeveelheid aan artikelen van laboratoria, dokters en andere medische zorgverleners.
- “Last but not least” zijn er de honderdduizenden verklaringen/huldeblijken van gebruikers die de gezondheidsondersteunende kwaliteiten van alkalisch geïoniseerd water onderschrijven.
Niettegenstaande de hoeveelheid aan huldeblijken worden ze vaak als prietpraat afgedaan en worden vaak gezien als niet aanvaardbaar bewijsmateriaal voor het verklaren van een verbetering van de gezondheid bij een specifieke ziekte. Zijn deze verbeteringen een z.g. “placebo” of niet? Met sommige van de gemaakte claims, weten we dat niet zeker. Wanneer het aantal verklaringen van verbetering bij een bepaalde kwaal echter sterk stijgt, wordt het steeds onwaarschijnlijker dat er hier sprake is van een placebo-effect. Water Ionisatoren hebben tenslotte ook al hun bestaansrecht gedurende meer dan 40 jaar bewezen met miljoenen verkopen!
Bijvoorbeeld, het verband tussen kleinere moleculaire clusters (de verminderde viscositeit) en de bewering dat geïoniseerd alkaline water superieure hydraterende eigenschappen bezit, is onbewezen. Aan de andere kant is er een bijna universele ervaring van de hydraterende eigenschappen van geïoniseerd alkaline water en van de verhoogde opname door het lichaam van water.
Nog even enkele woorden met betrekking tot het bewijs en de klinische testen:
Zoals we allemaal weten, is er van veel medische procedures en drugs, die na klinische proeven werden toegestaan, later bewezen dat ze schadelijk zijn dan wel ernstige bijwerkingen zouden hebben. Daarnaast is er een verslag uit 1990 van het Amerikaanse Office of Technology Assessment van het Amerikaanse Congres, dat concludeert, dat voor meer dan 80 procent van de producten/behandelingen in de conventionele geneeskunde, onvoldoende onderzoek is gedaan om een certificaat van goedkeuring te kunnen afgeven.
Daarnaast mogen we niet vergeten dat veel alternatieve geneeswijzen/medicijnen door de conventionele medici met scepsis zijn onthaald en zelfs volledig belachelijk zijn gemaakt, om veel later toch te worden geaccepteerd wegens bewezen resultaten. In Azië is gebruik van geïoniseerd alkaline water geen alternatief maar vuistregel!
En hier is wat een bekende Amerikaanse arts Clifton Jolley, Ph.D., onlangs te zeggen had over de sceptici:
Tot voor kort was de wetenschappelijke mening over hydratatie, dat je daarvoor alleen maar hoeft te letten op de voorwaarde, dat het water dat je binnenkrijgt, aantoonbaar schoon is. Er is echter recentelijk een aanzienlijke hoeveelheid nieuw wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de voordelen van "geëlektrolyseerd alkaline water” en dat laat een hele reeks aan potentiële voordelen zien. In PubMed (gepubliceerd door het National Institute of Health) werd een lijst van bijna 100 artikelen gepubliceerd waarin de bewezen voordelen van geïoniseerd alkaline water worden beschreven in zowel menselijke als dierlijke studies.
Hoewel het waar is dat de gemiddelde pH-waarde van het lichaam zich relatief stabiel tussen de 7.35-7.45 bevindt, hebben de voordelen van geïoniseerd alkaline water meer met de prestaties van het water in het lichaam te doen dan met de pH-waarde van het lichaam. Bijvoorbeeld: in onderzoeken in Zwitserland aan de Universiteit van Lausanne Ziekenhuis, werd geconstateerd dat calcium resorptie drastisch blijkt te worden verminderd als door osteoporose patiënten natuurlijk voorkomend geïoniseerd alkaline water wordt genuttigd. (De wetenschappers verwachten vergelijkbare resultaten voor geïoniseerd alkaline water dat middels elektrolyse/ionisatie wordt geproduceerd.
Andere studies tonen bewijs van de versnelde en betere absorptie van voedingssupplementen bij inname met geïoniseerd alkaline water en dat de absorptie daalt als de zuurtegraad van het water toeneemt. Dus, terwijl het waar is dat gewetenloze leveranciers van sommige ioniserende apparaten overdreven claims kunnen maken voor hun producten, zijn er voor de betrouwbare leveranciers genoeg claims binnen handbereik, die worden ondersteund door de recente wetenschap.
Het grootste risico voor de vooruitgang van de wetenschap i.z. water wordt gevormd door de niet-geïnformeerden en de slecht-geïnformeerden, wier adviezen zijn gebaseerd op oude wetenschap of geen wetenschap.
|